صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۱۶۲: گلزار جوش حسن خداداد می زند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلزار جوش حسن خداداد می زند باغ از شکوفه موج پریزاد می زند خون لاله لاله می چکد از تیغ کوهسار طاوس سر ز بیضه فولاد می زند چون عندلیب هر که قدم در چمن گذاشت بی اختیار بر در فریاد می زند هر لاله ای که سر زند از کوه بیستون ساغر به طاق ابروی فرهاد می زند عاشق به هیچ وجه تسلی نمی شود در وصل عندلیب همان داد می زند صائب به روی خود در غم باز می کند هر کس که خنده بر من ناشاد می زند صائب تبریزی