کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶۷: ناوک غمزه چو هر سو به شتاب اندازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناوک غمزه چو هر سو به شتاب اندازی دل شتابد که سوی جان خراب اندازی گرم از پا نکند خال لبت سهل مگیر به مگس سهل نباشد که عقاب اندازی دل تحمل نکند جان نتواند برداشت بار آن سایه که با رخ به نقاب اندازی شمع آخر شده یارب چه شبی باشد آن که منت بوسم و خود را تو به خواب اندازی خون دلها که کبابست چو می نوشت باد گربه مستی نظری سوی کبابه اندازی به من رند بده تا سر حاسد شکنم زاهدا سنگ که بره جام شراب اندازی فیض ازین سان که ترا میرسد از گریه کمال زود بینند که سجاده بر آب اندازی کمال الدین خجندی