کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶۵: من کیم گفتی که گویم خاک نعلین منی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من کیم گفتی که گویم خاک نعلین منی ماه من تا چند نسل باز گونه می زنی گفته بودی دامنم روزی بدست افتد ترا وعده افتادگان در پای تا کی افکنی دم به دم آهنگ رفتن می کنی از پیش من عمری ای اندک وفا چون عمر از آن در رفتنی من سزایم گفته در کشتن تو ای رقیب راست می گوئی تو دشمن خود نهایای کشتنی از گلستان جمالت بر نگیرم چشم تو فی المثل گر چشم من چون چشم نرگس بر کنی گرمی رنگین زند در شیشه با لعل تو دم هرچه آید زو فرو خور زانکه خامست و دنی بی تو چون بیند جهان چشم جهان بین کمال چون به چشم خویش می بیند که چشم روشنی کمال الدین خجندی