کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۱: گر تو دل ما سوختی از آتش دوری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر تو دل ما سوختی از آتش دوری ما بی تو به دل بر نزدیم آب صبوری هرچند که دور از تو چو فرهاد فتادیم چون سنگ دلان دل ننهادیم بدوری دانم نخوری غم ز هلاک من رنجور در ماتم بلبل ننشیند گل سوری تا با توام از روضه نیندیشم و از حور هرجا نونی آن روضه خلدست و تو حوری صوفی اگرت روی در آن غمزه و ابروست پیوسته به محرابی و در عین حضوری خوبان که به چشم همه محبوب نمایند ایشان همه چشمند که بینند و تو نوری گر بی تو صبور است کمال این گنهی نیست این نکته ضروریست که صبرست ضروری کمال الدین خجندی