صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۰۶۸: کی غم مرا ز دل می احمر برآورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی غم مرا ز دل می احمر برآورد صیقل چگونه ز آینه جوهر برآورد آن را که هست در رگ جان پیچ وتاب عشق چون رشته عاقبت ز گهر سربرآورد از خوی آتشین تو هرجا سمندری است انگشت زینهار ز هر پر برآورد ز افتادگی غبار به دل ره مده که مور عمرش تمام گردد اگر پر برآورد خودبین مشو کز آب روان بخش زندگی آیینه در به روی سکندر برآورد چون آفتاب دولت دنیای زودسیر هر روز سر ز روزن دیگر برآورد قانع چو کهربا به پرکاه اگر شوم صد چشم در گرفتن آن پربرآورد پا در رکاب برق بود فصل نوبهار صائب ز زیر بال چرا سربرآورد صائب تبریزی