صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۰۳۷: اگر چو رشته تن خود به پیچ وتاب دهید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر چو رشته تن خود به پیچ وتاب دهید ز چشمه سار گهر زود دیده آب دهید مرا پیاله دیگر نمی دهد مستی به من ز ناف غزالان شراب ناب دهید عجب که روی عرق ریز یار بگذارد که همچو سبزه خوابیده تن به خواب دهید کمند گوهر مقصود رشته اشک است چو برگ گل دل صد پاره را به آب دهید عمارت دل ویران ثوابها دارد پیاله ای به من خانمان خراب دهید به ترک سر چو توان شد ز درد سر آزاد چه لازم است که دردسر گلاب دهید ستاره عرق روی یار در گذرست ازین چکیده خورشید دیده آب دهید صائب تبریزی