قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۶۱۳: فرودی باشد و ننگ و جودی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فرودی باشد و ننگ و جودی که نبود پیش جودت در سجودی مراگویی :چه میگویی؟ چه گویم؟ ثنای شاهد فرد ودودی همه ذرات در رقصند ازین حال نباشد این رواقص بی سرودی سرود از عالم غیبست، هش دار! سرود اعتدالی با شهودی سرود اولیا اینست، ای دوست نه این جا نغمه چنگی، نه عودی نی و دف هر دو همرازان عشقند که باشدشان بهم گفت و شنودی کسی کو منکر عشقست در راه چه باشد؟ جاحدی، کور و کبودی ز بود خود بفریادیم، زنهار! چه خوش بودی که بود ما نبودی! ز قول قاسمی هر روزکی چند روان می سازم از دیده دو رودی قاسم انوار