قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۵۸۴: روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تاب ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تاب ده گلبن جان مرا از جوی وصلت آب ده گر تو مرد آشنایی وقت را فرصت شمار باده بستان، اختر تزویر را پرتاب ده توبه کردن در حقیقت بازگشت دل بود گر یقین همراه داری دل بدان تواب ده عاقلان را بر سریر حرمت و عزت نشان عاشقان را در صبوحی باده های ناب ده سیل عشق آمد خروشان، دم مزن، هشیار باش هر تعلق را، که پیش آید، بدان سیلاب ده گر همی خواهی که در خوابش ببینی ناگهان دل بدو تسلیم کن، پس دیده را با خواب ده هرکسی را نام ده در خورد او، ای قاسمی نام عشق لاابالی «اعجب العجاب » ده قاسم انوار