قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۵۷۷: گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه زان سو ترک رویم، کزان سو ترست راه شب تا سحر ز گریه ما هیچ کس نخفت تا روی دل فروز تو دیدیم صبح گاه مستان جام عشق تو بودند جان و دل پیش از بنای مدرسه و رسم خانقاه خواهی که قرب یابی در حضرت وصال از مابغیر حضرت ما مقصدی مخواه جانم بسوخت ز آتش حسرت که آن صنم بر بیدلان گذشت و نکرد این طرف نگاه دی می گذشت، جمله جهان پر نفیر شد از سوز عشق، بس که برآمد فغان و آه بر جان قاسمی نظری کن، ز راه لطف زان پیشتر که آینه دل شود سیاه قاسم انوار