قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۸۵: این سخن نیست باندازه که من میگویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این سخن نیست باندازه که من میگویم من نمیگویم اگر چند که من میگویم خود سخن چیست؟ بگو: قصه اسرار ازل تو مپندار که من با تو سخن میگویم خود سخن گوید و خود می شنود، غیر کجاست؟ این سخن را همه جا سر و علن میگویم دایم از حضرت آن دوست سخن خواهم گفت چون نگویم؟ سخن از حب وطن میگویم در سماع فرح عشق تو خوش میباشم همه در «تن تن تن » در «تن تن » میگویم سر اسرار ازل را ببیان می آرم وصف آن گوهر دریای عدن میگویم برخطا حمل مکن قول من، ای خواجه حکیم وصف رخساره آن ماه ختن میگویم بس عجب تشنه لبم، بهر تسلی دایم سخن از لاله سیراب و سمن میگویم من چو در لشکر عرفان تو منصور شدم دایم از واقعه دار و رسن میگویم پیش یعقوب ز یوسف خبری می آرم با محمد سخن و یس قرن میگویم چند گویید بقاسم که: سخن فاش مگو قاسمی را چه گناهست؟ که من میگویم قاسم انوار