قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۶: گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم لیک در غور حقیقت همه ما میرانیم هست امیدی که بناگاه بمقصود رسیم که درین راه نرنجیم و نمی رنجانیم گرچه راه خطرست این و توکل کردیم مرکب جان بسرکوی بلا می رانیم ناصحا، در شب و در روز دعا می گوییم تا بری از سر ما سایه، که ما مستانیم موج توفان ز دلم خاست، چه سازم؟ چه کنم؟ که درین موج بلا غرقه این توفانیم هست امیدی که بفریاد رسی این جان را آن زمانی که ز هجران تو اندر مانیم گفت دلدار که: قاسم، منگر جای دگر همه ماییم، اگر درد، اگر درمانیم قاسم انوار