قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۴: ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم گه باده بنوشیم و گهی باده فروشیم در صحبت عقل این دل بیچاره ملولست بنشین نفسی، تا قدحی باده بنوشیم چون خرقه ما آلت عقل آمد و تزویر آلودگی خرقه بزنار بپوشیم از حلقه ما دور مشو، ای دل و دینم ما حلقه بگوشان ترا حلقه بگوشیم با عشق روانیم و دوانیم درین راه از روز ازل تا به ابد دوش بدوشیم گویند که: این راه ندارد سر و پایان هرچند که ما بی سر و پاییم بکوشیم قاسم، بنگر حالت رندان خرابات در مجلس مستان همه گویای خموشیم قاسم انوار