قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۲: سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان دارم مکانم را چه می پرسی؟ مکان در لامکان دارم اگر بالای هر دونی نشینم طعنه کمتر زن که من بالای هفت اختر مکان و آشیان دارم مرا گویی که: گنج جاودانی در تو مکنونست من از گنج عیانی در نهانی صد نشان دارم نه آن مشتاق در شورم که پنداری ازو دورم جمالش را چو می بینم همه عین عیان دارم بیا، ای صوفی خودبین، بخود منگر، بمن دربین که من از لذت عشقش حیات جاودان دارم مرا در بحر اندازی و گویی: زود بیرون شو شوم بیرون بقول تو ولیکن بیم جان دارم بگو، ای قاسم مسکین: چها داری؟ چرا داری؟ که من این عشق پنهانی از آن جان جهان دارم قاسم انوار