قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۹: منت از دل بصد جان دوست دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منت از دل بصد جان دوست دارم منت از جان بصد دل بردبارم مرا در هر دو عالم جز تو کس نیست تویی در هر دو عالم یار غارم چو من از منزل اول گذشتم دوم منزل میان وصل یارم از آن جامی که روز وصل خوردم چو روز هجر شد اندر خمارم نقاب از آفتاب رو برانداز که پیش آفتابت ذره وارم وصالت آرزو وین حد من نیست ز گستاخی دل بس شرمسارم بنار آتش هجران مدارم که من بنیاد عشقت را مدارم فدایت جان و دلها، روی بنما که در میزان هجران بی قرارم بوصلم تربیت فرما،که دایم میان درد هجران سوکوارم بیک ضربت مرا از خویش بستد من از تیغ تو چون منت ندارم؟ نیاز قاسمی از حد گذشتست ز حد بگذشت چشم انتظارم قاسم انوار