قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۳۹۷: دلی دارم ز سودایش پر آتش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلی دارم ز سودایش پر آتش دلم گرمست و جان گرمست و سر خوش چه سازم؟ چاره کارم چه باشد؟ که از هجران دلی دارم مشوش گهی کز وصل جانان یاد آرم ز خون دل شود رویم منقش گروهی اهل عاداتند و رسمند گهی در فکر ریش و گاه درفش تو، تا زنهار، از آن دونان نباشی که ایشان جمله نادانند و اعمش بکوی عاشقان بنشین و خوش باش بهر حالت که صافی بهتر از غش چنان زد آتشم، قاسم، زبانه که ره بین خرد نشناخت غورش قاسم انوار