قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۷: چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز که پیش ناز تو میرم بصد هزار نیاز دلم غریب هوای دیار تست، بیا دمی بحال غریب دیار خود پرداز گرم بروضه صدر جنان برند چه سود؟ که دل بجانب کوی تو می کند پرواز ز چشم مست تو مستم، که اهل صومعه را درید پرده تقوی بغمزه غماز چو شمع آتش عشقست در دلم، لیکن بذکر و فکر توام در میان سوز و گداز بنور دیده محمود می توان دیدن اشعه لمعات جمال حسن ایاز بگفتم: از غم عشق تو سوختم، چه کنم؟ بخنده گفت که: قاسم، برو بسوز و بساز قاسم انوار