قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۲: اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور بنام نیک توان بود در جهان مشهور خلیفه زاده حقی بصورت و معنی بپنج روزه فانی چرا شوی مغرور؟ شراب خاص خدا نوش کن، که نوشت باد! چه جای بانگ دف و نای و نغمه طنبور؟ خدای یار همه عاشقان رهرو باد! بحق جعفر صادق، بعزت طیفور کسی کجاست بعالم که عذر من خواهد؟ شبست و نعره مستی و موسیم بر طور تو خوش بخفته بخوابی و یار بیدارست قسم بجان تو، ای جان، ندارمت معذور ز روی عقل عیان چشم قاسمی دیدست حبیب چون مه تابان، رقیب ازین در دور قاسم انوار