قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۴: بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نزار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نزار بیا، بیا، که نداریم بی تو صبر و قرار بیا، که بی تو ز افراط آرزومندی مرا دلیست درو صد هزار شعله نار بداغ عشق تو دل را هزار عز و شرف ز جلوهای تو جان را هزار استظهار بفرض آنکه جهان از قصور پاک شود محال صرف بود فیض غافر و غفار مباش غره بگلگونه بهار، ای دل که در خزان نتوان یافتن گلی بر بار طریق عقل مقلد، فغان دارا گیر حدیث عشق مشعبد، هزار دار و مدار همیشه خاطر قاسم بورد و ذکر شماست برین حدیث گواهست عالم الاسرار قاسم انوار