قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۹: منم و چشم رمد دیده و نور خورشید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم و چشم رمد دیده و نور خورشید بتور روشن،بهمه حال، مرا چشم امید روی زیبای تو فرخنده و رخشان دیدم بی نصیبست ازین عین عیان چشم سفید سر ما خاک ره درد کشان خواهد بود واعظ، افسانه مفرما، که نمانی جاوید قدح باده بدست آر،اگر دست دهد خوشتر از تخت فریدون و زتاج جمشید تا بکی در هوس قصر معلا بودن؟ قصر جان را تو بدست آرو مجو قصر مشید راه را اهل طریقت بمشقت رفتند تو فراغت بنشسته بمیان گل و بید گشت هجران تو بر خاطر قاسم ممدود این چنین قصه ممدود بعالم که شنید؟ قاسم انوار