قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷: هر که او را هوس منصب اعلا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که او را هوس منصب اعلا باشد قبله جان و دلش زلف چلیپا باشد عاشقی را،که بهمت زد و عالم بگذشت میل جانش همه با مقصد اقصا باشد عاشقم، ناله و زاری مرا منع مکن هر کجاعشق بود شورش و غوغا باشد گر مرا جانب جنات نباشد میلی آن هم از خاصیت جودت صهبا باشد گر مرا در چمن جنت فردوس برید خاطرم مایل آن ماه دلارا باشد دل من بحر محیطست، عجب نبود ازو اگرش موج ثری تا بثریا باشد دل،که آشفته آن زلف پریشان نشود دل نباشد،مگر آن صخره صما باشد رو به محبوب ازل از همه سو آوردن پیش مستان خدا حسن تولا باشد قاسمی،دولت جاوید چه باشد؟دانی؟ هر کرا باده ازین جام مهیا باشد قاسم انوار