قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵: آفتابیست جمالت که جهان پرتو اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آفتابیست جمالت که جهان پرتو اوست همه را از همه رو روی بدان روی نکوست تا جمال تو بدیدم خوش و خندان گشتم همه شب ذکر دلم تا بسحر یا من هوست بنده از دیدن دیدار تو گشتم فربه هر که دیدار ترا دید نگنجد در پوست تنم از درد بجان آمد و دل حیران شد ساقیا باده بپیما که همه جا همه اوست گر ترا دیده تحقیق خدا بین باشد گل و گلزار همو، دیده و دیدار هموست هرکجا عربده دایم و قایم بینی بیقین دان که همو عربده و عربده جوست قاسمی، رو بخدا آر و رقیبان بگذار دشمنانند بهم تا نرسد دوست بدوست قاسم انوار