قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱: مرا هوای تو اندر میانه جانست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا هوای تو اندر میانه جانست مگو حکایت سامان، چه جای سامانست؟ اگر ز جام تو جانم بجرعه ای برسد هزار جور و ملامت کشیدن آسانست سعادت سر کویت بوصف ناید راست اگر بکوی تو سلمان رسد سلیمانست اگر بچشم تو خارست، یا خسک، چه عجب؟ بپیش دیده عارف جهان گلستانست اگر تو عاشق دانا دلی یقین می دان که غیر عشق خدا جمله مکر و افسانست شبی بخلوت عشاق خوش درآ و ببین ز شام تا بسحر نعرهای مستانست دلت بآتش غم سوخت، قاسمی، خوش باش که هرچه دوست کند حاکمست و سلطانست قاسم انوار