قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳: گر دردمند گردد دل، دولتی عظیمست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر دردمند گردد دل، دولتی عظیمست چون دردمند او شد، دل بعد از آن سلیمست در راه عشق و وحدت حیرانی است و حیرت امید در نگنجد، چه جای ترس و بیمست؟ بعد از وفات دانی احوال جان چه باشد؟ بی دوست در جحیم است با دوست در نعیمست گر زهد و علم داری درد خدا نداری در وقت جان سپردن دل با ندم ندیمست بی مایه محبت، کانست اصل فطرت این زهد ما سقیمست وین علم ما مقیمست بعد از خرابی تن احوال دل بدانی خیرست اگر حمیدست، شرست اگر ذمیمست سرمایه دو عالم عشقست پیش قاسم خوش بخت آنکه جانش در عشق مستقیمست قاسم انوار