قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۲: بگذار ره صومعه، کان دور و درازست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگذار ره صومعه، کان دور و درازست بنشین بدر میکده، کان خانه رازست چون بانگ نمازی نشنیدی تو درین کوی؟ گر گوش تو بازست همه بانگ نمازست از خرقه و زنار و ز سجاده و تسبیح مقصود نیاز آمد و دیگر همه نازست هر جا که بود حسن بود عشق، ازین رو محمود پریشان سر زلف ایازست احصای ایادی تو هرگز نتوان کرد عاشق همه اوقات بدرگاه نیازست من باز سفید توام، ای مقصد و مقصود چشمم همه اوقات بدیدار تو بازست ای خسرو خوبان، نظری کن ز سرلطف قاسم ز غم عشق تو در سوز و گدازست قاسم انوار