قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۴۵: شب، همه شب به هوای تو چنین مست خراب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب، همه شب به هوای تو چنین مست خراب بانگ عشق تو بگوشم رسد از چنگ و رباب نفسی بیش نماندست ز بیمار غمت آخر، ای یار گرامی، نفسی اندر یاب ما که سودای تو داریم نگوییم ز زهد نکند بلبل شوریده دل آهنگ غراب خانه آب و گل خویش چه معمور کنیم؟ کعبه جان و دل ما چو خرابست و یباب این چه رسمست که بر روی نقاب اندازی؟ چهره بگشا و برانداز ره و رسم و نقاب تا یقین تو باخلاص مقارن نشود قشر باشی بر مستان حقیقت، نه لباب قاسم از صحبت جهال کناری یابد که ندانند بد از نیک و خطا را ز صواب قاسم انوار