قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۲۹: ساقی بمن آور قدح پیر مغانرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بمن آور قدح پیر مغانرا تا تازه کند جودت او جوهر جانرا یک جام بمن بخش از آن خم قدیمی زان می که کند مست زمین را و زمانرا زان باده که در نشائه او آب حیاتست زان باده که او جلوه دهد عین عیانرا زان باده که تا با نشد ازو طلعت خورشید زان باده که سرمست کند پیر و جوانرا قومی که ازین باده چشیدند، درینحال گفتند بمستی همه اسرار نهانرا ما را سخن از یار قدیمست درین راه زین بیش مگویید حدیث حدثانرا قاسم، همه یارست بجز یار دگر نیست روشن بود این نکته حریف همه دانرا قاسم انوار