حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٩٨: باختيار نگشتم ز کوى دوست برون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باختيار نگشتم ز کوى دوست برون ز آستانه ليلى کجا رود مجنون بهشتم آن سر کوى رضاى دل آراى باختيار نگشت آدم از بهشت برون چو آيدم ز کنار وداع جيحون ياد شود کنار من از خون ديده ام جيحون من از نصيحت عاقل صلاح نپذيرم بگوش عشق فسانه بود هزار فسون جنون ز سلسله اى کم شود وليک مرا از آن سلاسل مشگين زياده گشت جنون چو مهربانى تو بى تو صبر من کم شد ولى چو حسن تو عشقم همى شود افزون بيا بباده گلرنگ هيچ حاجت نيست که همچو چشم تو مستم از آن لب ميگون بلو ح ماه تو منشور دلبرى بنوشت همان بنان که کشيد از براى طغرانون مگو حسين بوصل حبيب چون برسم توان رسيد بوصلش بقدرت بيچون حسین خوارزمی