محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۵۲۵: هر که دیدم چونی از غم به فغانست که تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که دیدم چونی از غم به فغانست که تو یار غیری و فغان من از آن است که تو همچو سوسن به زبان با همه کس در سخنی وین خسان را همگی حمل بر آن است که تو میدری غنچه صفت پردهٔ ناموس ولی بر من تنگ دل این نکته عیان است که تو پاکدامانی از آلایش اغیار چو گل لیک امید من خسته چنان است که تو همچو نرگس کنی از کج نظران قطع نظر زان که از همت صاحب نظران است که تو گرو از صورت چین بردی و ما را ز پیت دیده معنی از آن رو نگران است که تو می روی وز صف سیمین بدنان هیچ بتی محتشم را نه چنان آفت جان است که تو محتشم کاشانی