محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۴۷: کاش مرگم سازد امشب از فغان کردن خلاص
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاش مرگم سازد امشب از فغان کردن خلاص تا سگش از درد سر آسوده گردد من خلاص شد گرفتاری ز حد بیرون اجل کو تا شود من ز دل فارغ دل از جان رسته جان از تن خلاص داشتم در صید گاه صد زخم از بتان در نخستین ضربتم کرد آن شکارافکن خلاص سوختم ز آهی که هست اندر دلم از تیر خویش روزنی کن تا شوم از دود این گلخن خلاص بی تو از هستی به جام مرغ روحم را بخوان از قفس تا گردد آن فرقت کش گلشن خلاص محتشم در عاشقی بدنام شد پاکش بسوز تا شوی از ننگ آن رسوای تر دامن خلاص محتشم کاشانی