محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۲: بر رخ پر عرق مکش سنبل نیم تاب را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر رخ پر عرق مکش سنبل نیم تاب را در ظلمات گم مکن چشمهٔ آفتاب را گر به حیا مقیدی برقعی از حجاب کن پردهٔ رخ که پیش او باد برد نقاب را سوخته فراق را وعدهٔ خام تر مده رسم کجاست دم به دم آب زدن کباب را بی تو به حال مر گم و جان به عذاب می کنم بر سرم آی و از سرم باز کن این عذاب را گشته حجاب عارضت زلف و نسیم بی خبر آه کجاست تا کند بر طرف این حجاب را تا دهد از تو جراتم رخصت نیم بوسه ای یک نفسک به خواب کن نرگس نیم خواب را دی به نیاز گفتمت بندهٔ توست محتشم روی ز بنده تافتی بنده ام این عتاب را محتشم کاشانی