طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۳: ماه تمام من که منم مستمند تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماه تمام من که منم مستمند تو مرغ دلم فتاده به دام کمند تو رفتار خویش کبک دری ترک می کند بیند اگر خرام قد دلپسند تو در ملک حسن خسرو فرمانروا توئی دل نیست در جهان که نباشد به بند تو! ای قامت بلند تو سرمشق دلبری جانم فدای قامت بالا بلند تو! نرد مفاخرت ز فلک می برد زمین زیرا که محرم است به نعل سمند تو قربان آن شوم که تو را آفریده است در هر کجا بود سخن از چون و چند تو لب های غنچه وا نشود گر روی به باغ از شرم خنده لب شیرین ز قند تو یاد از هوای سجده ابروت می کند طغرل نکرده وهم ز تیغ پرند تو طغرل احراری