طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۴: آه از جوش صفای طبع معنی زای من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آه از جوش صفای طبع معنی زای من زنگ غم آئینه سان بگرفته سر تا پای من! عاقبت از دست نیرنگ زلیخای قدر گوشه زندان محنت شد چو یوسف جای من! مهر راحت دشمنم گردیده از بخت سیه دوستان را نیست هرگز ذره ای پروای من! تا شدم من محرم میخانه بزم وجود باده عشرت نخواهی یافت از مینای من! مشتری اقبال نظمم لیک در بازار دهر جز قماش غم نباشد دیگری سودای من! دستبند دعوی ام بود حلقه زلف بتان زان سبب شد بسته بی زنجیر اکنون پای من! گشتم از تهمت اسیر دوزخ قهر عدو یاد چون گلزار جنت منزل و مأوای من! طغرل از جور فلک گشتم اسیر قید غم گرنه لطف حق ببخشاید به حالم وای من! طغرل احراری