طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۰: با برگ رخسار گلت ای گلبدن خوارم مکن!
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با برگ رخسار گلت ای گلبدن خوارم مکن! ناز غمت را لایقم سوزان در نارم مکن! آزرده عشق توام نآزار و زاری را ببین زاری چو من کم باشدت بسیار آزارم مکن! سر باختم من با سرت سر را نگیرم از درت سردار عشق بی سرم سردار سردارم مکن! طول کمند کاکلت دستم ز دین کوتاه کرد با خاک پایت ای صنم جز زلف زنارم مکن! جیب قبا کردم قبا یکباره از پیغام تو مانند احول طینتان دو دیده را چارم مکن! آموختم درس غمت پر شد مرا در سینه غم در سینه من شد غمت در سینه تکرارم مکن! نورس گلا با عارضت دل دادم و عاری شدم مانند خال عارضی از بیدلی عارم مکن! من طغرل زار توام یارم نه اغیار توام ای یار اگر یار منی در سلک اغیارم مکن! طغرل احراری