طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۱: بیا ای باعث شور جنونم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا ای باعث شور جنونم که چون زلف دلاویزت نگونم! توئی آن شاهد شیرین تکلم من آن فرهاد کوه بی ستونم اگر چه دورم از وصلت ولیکن دلیل شوق باشد رهنمونم نپرسیدی ز احوالم که چون است بیا بنگر که بی روی تو چونم! نگفتی درگه پیمان و سوگند که باشد با تو در اینجا سکونم هنوزم در وفا تسلیم نآری چو کردی در جفاها آزمونم کجا شد عهد و پیمانی که کردی؟! فریبیدی بتلبیس و فسونم! به فرمان غمت از من چه سر زد که افکندی چنین خوار و زبونم؟! خیال سوزن مژگانش طغرل رفو سازد همه چاک درونم! طغرل احراری