طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۴: لبت لعل و قدت طوبی رخت گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لبت لعل و قدت طوبی رخت گل منم در گلشن حسن تو بلبل به دور مه فکندی زلف مشکین کشیدی خط بطلان تسلسل ازان روزی که دیدم روی خوبت شدم از طاقت و صبر و تحمل! قدت اندر چمن شد جلوه آرا به طوبی طعنه زد در باغ صلصل رسید از نکهت زلفت به گلشن ز حسرت شد پریشان حال سنبل به یاد لعل تو دارد به محفل صراحی از زبان باده قل قل هران سر را که سودای تو باشد نباشد میل او با ساغر مل به میل سایه مژگان آهو کشیده نرگست کحل تغافل ادافهمان چو تیهو در گریزند به هر جانب کند پرواز طغرل طغرل احراری