طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۳: ای نرگس مستت چمن آرای تغافل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای نرگس مستت چمن آرای تغافل بازار تو گرم است ز سودای تغافل در سرمه چو بخت سیه ما همه اکنون خوابیده مگر فتنه و غوغای تغافل؟! غفلت اثر شوق بود غنچه لعلت خون گشت دل ما به تمنای تغافل جان در طلبت داده به امید نگاهی آخر شدم از چشم تو رسوای تغافل! یک جرعه ای از باده شوق تو مرا بس در انجمن ناز ز مینای تغافل شوریست ز کیفیت میخانه چشمت حیرانم ازین مستی صهبای تغافل در بادیه عشق دویدیم و ندیدیم جز چشم تو نخچیر به صحرای تغافل با مصلحت عشق به گلزار جمالش چشمی بگشا بهر تماشای تغافل از وصل تو محروم من از طالع پستم از ناز بلندست مگر جای تغافل؟! ای همنفسان خار ره عشق برارید با سوزن مژگان من از پای تغافل طغرل چه خوش است موجه دریای معانی من کشته تمکینم و رسوای تغافل طغرل احراری