طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۰: ای خرام ناز تو چون جلوه طاووس نر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای خرام ناز تو چون جلوه طاووس نر طائر نظاره را اندر هوایت بال و پر گر چه شد محو از سرشکم نسخه های غم ولی گشته بر لوح دلم خط تو نقش کالحجر جز به فرمان تو نبود رنگ نافرمانیم بشکفد گر از لب دریای اشکم نیلوفر در کتاب غم ورق گردانی ایام نیست کی رسد در خاطر مجنون غم شام و سحر؟! عاشق آن باشد که هر سو دیده خود وا کند صورت یارش بود چون مردمک مد نظر نیست در جوش تلاطم ناخدا غیر از خدا کشتی ما گر فتد صدبار در موج خطر از عرق تمهید گوهر کرده ام تا کرده ام آرزوی مهر او از شبنم این چشم تر در پی شهد وصالش ز هر هجران توأم است انگبینش بس که جای نوش دارد نیشتر بس که دارد گوش او با ناله من الفتی هر قدر کم باشد افغانم جفایش بیشتر نیست از باغ تمنا حاصلی سامان من عاقبت نخل مرادم داد نومیدی ثمر فهم کن از شرح تمکین بس که درس خاموشی معنی ای دارد که هرگز نشنود جز گوش کر بید مجنون کی شود از تربیت چون نارون؟! طبع موزون نیست اصلا با کس از ارث پدر حبذا از مصرع بیدل که طغرل گفته است در گریبان تأمل قطره ها دارد گهر طغرل احراری