طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۳: ساغر عیش ابد گر چه به دستم دادند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساغر عیش ابد گر چه به دستم دادند راه راحت همه از جام الستم دادند کاروانان قضا و قدر از هشیاری چون حنا بسته مرا بر کف مستم دادند هر کجا باشم اگر بی اثر داغ نیم شعله شوقم و بر خاک نشستم دادند به سفالی نرسد ساز درست آئینم چینی ام گر چه ز فغفور شکستم دادند بود تحقیق عدم صورت امکان وجود نیستی آئینه ای بود ز هستم دادند صید مطلب نشود بسته قلاب هوس ماهی بحر ادب گر چه به شستم دادند خانه بر دوش خیالم به سخن همچو حباب واژگونی همه از طالع پستم دادند چه خوش است مصرع دریای معانی طغرل وصل می خواستم آئینه به دستم دادند طغرل احراری