طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۵: زلف مشکین تا به دور ماه رویش هاله زد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف مشکین تا به دور ماه رویش هاله زد شور طوفان از نوایم در نیستان ناله زد زاهد از بهر خدا سوز درون ما مپرس کز حدیث آتش عشقش لبم تبخاله زد تخم امیدی که اندر مزرع مهر و وفا کشته بودم از سحاب ناامیدی ژاله زد هر که بر رخسار او خال سیاهش دید گفت هندوی آتش پرستی خیمه در بنگاله زد عالمی محنت به رنگی از جمالش می کشد چاک شد پیراهن گل داغ بر دل لاله زد میسزد در ملک خوبی گردد او فرمانروا بس که در اوج ملاحت اخترش دنباله زد گردش دور فلک طغرل ز تقدیر ازل قرعه نام مرا ز اندوه چندین ساله زد طغرل احراری