طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰: هر کس که باشد همخانه صبح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس که باشد همخانه صبح چون مهر گردد پروانه صبح دارد ز مستی چون بحر مواج اندر دهن کف دیوانه صبح در آخر شب زنهار گوئید با گوش خورشید افسانه صبح مشاطه را گو سازد مطرا گیسوی شب را از شانه صبح فرض است با ما ناآشنائی هر کس که باشد بیگانه صبح در بزم امکان بی سعی و کوشش واصل نگردد جانانه صبح غافل مباشید یاران که دارد گنج فراوان ویرانه صبح! صد خوشه خرمن حاصل توان داد در مزرع دل از دانه صبح در سینه جا کن هر گه که گوید درس ادب را فرزانه صبح نظاره می کن مانند طغرل از روزن دل کاشانه صبح! طغرل احراری