طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۹۶: سرو من باز آ که تا سرو خرامان بینمت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرو من باز آ که تا سرو خرامان بینمت هر طرف جولان نما تا مست جولان بینمت! شد دلم پروانه اندر آتش شمع رخت کز فروغ چهره بر آن رو چراغان بینمت خاک شد در راه عشقت همچو من بسیار کس از غبار عاشقان گردی به دامان بینمت! نیست جز خاک درت دارالشفای خستگان مرهمی در التیام زخم هجران بینمت! دوش دیدم با هزاران جلوه چون طاوس باغ همچو گل امروز با طرف گلستان بینمت می زند مهر رخ از صبح بناگوش تو دم آسمان حسن را خورشید تابان بینمت! کی کند فکر فلاطون امتیاز نبض ما؟! درد بی درمان غم را سخت درمان بینمت! ای خوش آن مصرع که طغرل می سراید بیدلی تا ابد یا رب عصای ناتوان بینمت! طغرل احراری