طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۳۳: بس که چون عنقا ز خاطرها فراموشیم ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس که چون عنقا ز خاطرها فراموشیم ما گر جهان از ما نپوشد چشم می پوشیم ما! جوش شکر در نی آخر می کند منع صدا از کمال شهد مضمون گر چه خاموشیم ما! از زمین تا آسمان گر مشتری جوشد ولیک جز قماش معنی باریک نفروشیم ما! بنده عشقیم ما آزاد از آزادی ایم همچو زلف یار دائم حلقه بر گوشیم ما! ساز عشرت از خموشی های ما بی پرده است یک جهان شور طرب پیداست گر جوشیم ما! آنقدر مستیم از پیمانه جام ازل روز تا شب بی سبوئی باده می نوشیم ما! شور طوفان سرشک ما اگر باشد همین عاقبت همچون حباب خانه بر دوشیم ما! شاهد این بزم امکان دارد اوهام عدم در خیال آباد هستی محو آغوشیم ما! در گداز قلب خود زآتش کجا منت کشیم بس که چون مینای می بی شعله در جوشیم ما؟! حبذا زین مصرع بیدل که طغرل گفته است جوهریم آب از دم شمشیر می نوشیم ما! طغرل احراری