طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۴: هر که در دشت جنون بیند من دیوانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که در دشت جنون بیند من دیوانه را کی شود مانند مجنون آشنا بیگانه را؟! حسن خوبان را جلا باشد نگاه عاشقان اعتباری نیست این جا شمع بی پروانه را! الفتی دارد خیال مار گیسویش به دل گنج بسیار است گویا خاک این ویرانه را! از سر سودای زلف او چنان سازم گذر ای فسنگر با که می گوئی تو این افسانه را؟! با نگاهی کلبه احسان ما آباد کن نیست جز مد نگه معمار این کاشانه را تا توانی در نگارستان چشمش کن نظر ای بسا افسون که باشد این عجائب خانه را! طغرل اسرار ادب از باده روشن می شود نیست جز پیر طریقت مرشدی میخانه را! طغرل احراری