طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۴: هر که را باشد نظر ترک قباپوش مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که را باشد نظر ترک قباپوش مرا آفرین گوید تحمل کردن هوش مرا! از خیال قامتش اکنون عصا می بایدم بار سنگین فراقش کرده خم دوش مرا از کدامین زمره ام یارب که در بزم وجود جز سر زانو عروسی نیست آغوش مرا؟! ای که می خواهی به سلک بندگان درگهش حلقه ای غیر از خم زلفش مکن گوش مرا! در دلم نبود به جز نقش خیال عشق او از غمش باشد نگاری لوح منقوش مرا! دوستان بهر خدا گوئید عرض حال من هر کجا بیند اگر آن شوخ می نوش مرا! پیش ارباب سخن طغرل نباشد اعتبار صفحه ابیات ناموزون مغشوش مرا! طغرل احراری