عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۶: ای باغ جنت از گل روی تو آیتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای باغ جنت از گل روی تو آیتی وصف کمال حسن تو ما لا نهایتی آب حیات از لب لعل تو جرعه ای پیش لب تو قصه شیرین حکایتی در هر نظر ز نقش خیال تو صورتی در هر دلی ز مهر جمالت سرایتی هر درد و هر غم از تو دوایی و شربتی هر جور و هر جفا ز تو فضل و عنایتی آنکو نکرد در طلبت نقد عمر صرف بی حاصل ابلهی است و ندارد کفایتی (پروانه حریم وصال تو عاشقی است کز نور شمع روی تو دارد هدایتی) با آنکه جور و ظلم تو با من ز حد گذشت صد شکر می کنم که ندارم شکایتی چون حسن با ملاحت اگر دارد اتفاق زیبا بود دو پادشه اندر ولایتی دارد نسیمی از همه عالم تو را و بس ای اولی که هیچ نداری نهایتی! عمادالدین نسیمی