عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۶: ای دهانت پسته خندان من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دهانت پسته خندان من خاک پایت چشمه حیوان من زلف و رخسار تو، ای خورشید حسن! لیلة القدر و مه تابان من جان شیرینم فدای لعل تو کو بسی شیرین تر است از جان من در بهشت جاودانم تا که هست روضه کویت سرابستان من داروی درمان من درد تو بس ای دوای درد بی درمان من ز آتش عشق تو، هردم می رود بر فلک دود دل سوزان من روز بختم بی رخت تاریک شد ای چراغ دیده گریان من ترسم انجامد به طوفان در غمت رستخیز اشک چون مرجان من سنبلت در هر زمان داغی نهد بر دل مجروح سرگردان من دل بر آتش چون کباب افتاده است تا غم عشق تو شد مهمان من کفر زلفت با نسیمی درگرفت ای رخت دین من و ایمان من عمادالدین نسیمی