عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۳: من گنج لامکانم اندر مکان نگنجم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من گنج لامکانم اندر مکان نگنجم برتر ز جسم و جانم در جسم و جان نگنجم عقل و خیال انسان ره سوی من نیارد در وهم از آن نیایم در فهم از آن نگنجم من بحر بی کرانم حد و جهت ندارم من سیل بس شگرفم در ناودان نگنجم من نقش کایناتم من عالم صفاتم من آفتاب ذاتم در آسمان نگنجم من صبح روز دینم من مشرق یقینم در من گمان نباشد من در گمان نگنجم من جنت و نعیمم، من رحمت و رحیمم من گوهر قدیمم در بحر و کان نگنجم من جان جان جانم برتر ز انس و جانم من شاه بی نشانم من در نشان نگنجم من رکن ضاد فضلم من دست زاد فضلم من روز داد فضلم من در زمان نگنجم من مصحف کریمم، در لام فضل میمم من آیت عظیمم در هیچ شان نگنجم من سر کاف و نونم، من بی چرا و چونم خاموش و لاتحرک من در بیان نگنجم من سفره خلیلم من نعمت جلیلم من کاسه سپهرم در هفت خوان نگنجم من منطق فصیحم من همدم مسیحم من ترجمان جیمم در ترجمان نگنجم من قرص آفتابم حرف است آسیابم من لقمه بزرگم من در دهان نگنجم من جانم ای نسیمی یعنی دم نعیمی درکش زبان ز وصفم من در لسان نگنجم عمادالدین نسیمی