عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۹: من به توفیق خدا، ره به خدا یافته ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من به توفیق خدا، ره به خدا یافته ام عارف حق شده و ملک بقا یافته ام در شفاخانه روح القدس از دست مسیح خورده ام شربت شافی و شفا یافته ام اگر از کعبه به بتخانه روم عیب مکن که خدا را به حقیقت همه جا یافته ام خاطر از محنت اغیار و دل از رنج خلاص رستگار آمده از درد و، دوا یافته ام ذوق عیشی که بدان دست سلاطین نرسد از وصالت من درویش گدا یافته ام جز تو کام دگر از هر دو جهانم چون نیست چه کنم هردو جهان را چو تو را یافته ام؟ شرح اوراق کتبخانه اسرار ازل از خط و زلف و رخ و خال تو وا یافته ام ناله و سوز دل از آتش عشق است مرا مکن اندیشه که از باد هوا یافته ام نیستم منتظر جنت و فردوس و لقا از رخت جنت و فردوس و لقا یافته ام در طواف حرم کوی تو ای کعبه حسن هردم از مشعر موی تو صفا یافته ام ای نسیمی ز خیال رخ آن ماه بپرس کز خیال رخ آن ماه چه ها یافته ام عمادالدین نسیمی