عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۹: مقام عشق مهرویان دل پردرد می باید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مقام عشق مهرویان دل پردرد می باید دل پردرد جانبازان ز هستی فرد می باید طریق عشق آن دلبر به بازی کی توان رفتن ره مردان مرد است این، در این ره مرد می باید دل و دامن ز آلایش نگهدار ای دل عارف که از زنگ، آینه صافی و ره بی گرد می باید چو شمع ای عاشق آه گرم و روی زرد حاصل کن که عاشق را سرشک گرم و آه سرد می باید نشان عاشق صادق رخ زرد است و سوز دل ز عشقش سوز دل گر هست روی زرد می باید به خواب و خور مشو عاشق چو حیوان گرنه حیوانی که انسان چون ملک فارغ ز خواب و خورد می باید ز خار فرقت ای بلبل منال امروز و دم درکش ز باغ وصل گل فردا تو را گر ورد می باید دم سرمای دی گرچه چمن را کرد افسرده برای نوبهار و گل زمان برد می باید مگو در عشق آن دلبر که خواهم کرد جان قربان دل این کار اگر داری حدیث از کرد می باید بیا با مهره عشقش دو عالم را بباز ای دل که عشق پاکبازان را از این سان نرد می باید نسیمی را به درد خود دوایی بخش و درمان کن که جان دردمندان را همیشه درد می باید عمادالدین نسیمی