عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۱: عارفان از دو جهان صحبت جانان طلبند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عارفان از دو جهان صحبت جانان طلبند تنگ چشمان گدا ملک سلیمان طلبند اعتباری نکنند اهل دل آن طایفه را که نه از بهر لقا روضه رضوان طلبند بی لب و چشم و رخ و زلف تو ذوقی ندهد که شراب و شکر و شمع شبستان طلبند آرزومند تو از جان و دلند اهل نظر لاجرم وصل دهانت به دل و جان طلبند من گدای در ایشان که سلاطین جهان همتی گر طلبند از در ایشان طلبند گرچه در سفره شاهان بود انواع نعم لقمه عافیت از خوان گدایان طلبند صبر بر سرزنش خار جفا چون نکنند بلبلانی که وصال گل خندان طلبند خبر از لذت عشق تو ندارند آنان که نسازند به درد تو و درمان طلبند حاجت از چشم تو می خواهم و باشد مقبول حاجتی کان ز چنین گوشه نشینان طلبند شده ام بر سر کوی عدم آباد مقیم گر نشانی ز من بی سر و سامان طلبند چون نسیمی ز در یار طلب، حاجت خویش کاهل دل حاجت خویش از در یزدان طلبند عمادالدین نسیمی